Yayan Supriatna

“Suksésna jalma saenyana mah disukséskeun ku Allah SWT. Salian ti ikhtiar jeung ngadunga, aya nu kalintang pentingna nyaéta sodakoh : welas-asih, méré-mawéh ka papada tur ka sasama “ kitu wangsit Ĕyang Sahamanaboa nu katarima dina hiliwir angin wanci jempling janari leutik.

* * *

“Ujang, wayahna hidep teu bisa kuliah. Aluk geura lengkepan pasyaratan pikeun asup ABRI susuganan bapa bisa ménta tulung ka babaturan sangkan hidep katarima”, ceuk bapa pasosoré di taon 1986. Harita uing keur ngadagoan pengumuman kalulusan SMA.

Hanteu ari ngarasula mah sok komo bari barontak ka nu jadi kolot, uing ngarti tur narimakeun kaayaan kamampuan nu jadi kolot. Kaharti pisan ku uing, ukur ngandelkeun pansiunan pangkat prajurit bari jeung bungsu deuk asup SMP, panengah deuk asup SMA moal teu kitu pamikiran mun seug uing nu ngajadi bapa. Kuciwa pisan tangtu, lantaran uing lalaki jeung anak panggedéna, boga cita-cita hayang ngaronjatkeun kahirupan kaluwarga, meureunan kudu sakola luhur sangkan cumpon.

---

"Wah hebat euy,... di dinya lulus PMDK. Kari daftar Rp. 300.000 geus langsung jadi Mahasiswa", ceuk sobat uing ngahaja datang ka imah méré béja. Manéhna geus ningali pengumuman nu ditémpél di sakola ceunah.

Panasaran jeung keur ngayakinkeun, harita keneh peuting-peuting uing ngagidig leumpang ka sakola deuk ningali pangumuman tea.

"Enyaan geuning, Aarrrggghhhhh...... kumaha atuh nya", uing ngomong sorangan

---

Badami kulawarga.

Uing bisa kuliah, ngan adi anu panengah kudu ngelehan, eureun heula teu bisa neruskeun sakola ka SMA.

"Keun Jang, sugan adi hidep bisa neruskeun éngké taon hareup, sing junun we kuliah na" ceuk bapak.

Kuring bungah pacampur jeung sedih. Bungah bisa kuliah, sedih ngingetkeun nu jadi adi kudu eureun heula sakola.

- Halimun na jéro haté, cai nyalangkrung na bayah rembes mapay dada, ngamalir kana soca, ngeclak ngajadi cimata –

---

Geus jadi kabiasaan ti bubudak, hudang wanci janari . Janari poé harita keur uing béda jeung poé nu liana. Poé nu pinuh ku sumanget, uing deuk daftar jadi mahasiswa.

Duit Rp. 300.000 diamplopan, dipisahkeun tina duit bubuk keur ongkos angkot.

Nyampé hareupeun Bank B*** di kampus U***, kasampak geus ngantay jelema nu deuk dalaptar padahal loket tacan dibuka, uing milu asup ka salahsahiji antrian.

Loket pendaftaran dibuka, saurang-saurang nu ngantay unggal barisan dilayanan. Beuki lila beuki deukeut ka giliran uing nu baris dilayanan. Jantung ratug tutunggulan, naha katingalina jeung hawar-hawar kadenge leuwih ti Rp. 300.000 keur daptar teh.

Giliran uing anu dilayanan. Beu,... enyaan cilaka, kudu mayar ampir kana Rp. 500.000 keur pendaptaran, sabab biaya semester awal kudu dibayar, jaket almamater, jsb. Uing ngahuleng, terus nyarita ka petugas supaya ditarima Rp. 300.000 heula, éngké kakurangana.

" Teu tiasa, da tos kitu peraturanana", ceuk eta petugas. Uing ngarti jeung maklum manéhna ukur ngajalankeun tugas nu geus ditangtukeun syarat-syaratna.

Kaluar tina antrian nu geus dilakonan ti isuk-isuk rebun bari jeung teu kalaksanakeun daftar jadi mahasiswa.

Leuleus, nalangsa, diuk handapeun tangkal tangkil nu aya di lingkungan éta Kampus Sajongjongan ngahuleung bingung teu manggih tungtung. Tada teuing bapa jeung ema sedihna uing bolay jadi mahasiswa padahal duit Rp. 300.000 teh meunang unjam-injeum ti dulur jeung ti tatangga. Uing nu geus gede harepan jadi mahasiswa, geus boga niat deuk ngalakonan soson-soson jadi nalangsa.

Lila-lila sadar, uing mikir naon nu kudu dilakukeun pikeun bisa ngaliwatan ieu masalah. Jung nangtung niat geus buleud :

'deuk manggihan pupuhu ieu sakola deuk menta kabijaksanaan'.

Kukurilingan neangan, bari tatanya ruangan Rektor. Kapanggih ruangana tapi Rektor oge wakilna nuju teu aya. Ngahuleng deui, bingung deu,duh kumaha atuh ieu teh.

Uing ngedalkeun maksud nepangan Rektor ka pagawe nu aya di ruangan Rektor.

"Cobi tepangan Bapa Dékan Fakultas Hukum " saur anjeuna. Bageur pisan éta pagawe malahan uing dianteur sagala ka ruangan Dekan Fakultas Hukum, Jurusan nu ku uing deuk diasupan. Karunyaeun meureunan ka uing nu geus katingali leuleus bakat ku bingung.Dékan Fakultas Hukum Universitas U*** kaleresan aya. Uing madep, ngedalkeun pamaksudan.

"Deudeuh teuing ujang, ieu Bapak gaduh artos Rp. 300.000 sok anggo daptar ku hidep, keun iraha bae mulangkeunana mah" saur Bpk. Dekan .

Bagja pisan, bungah kagiri-giri, bungah taya papadana lir ibarat kagunturan madu kaurugan menyan putih. Bapak Dekan carita yen anjeunna nalika kuliah ogé sarwa pinuh ku perjoangan. Sok nga loper koran, majalah, jeung sajabana keur nambahan beaya.

"Sok enggalan kaditu daptar, bisi kaburu tutup bank na"

Wanci geus nyedek ka sore.

---

Enggoneing ngalakonan kuliah, uing diajar soson-soson tur aktip dina kagiatan ka mahasiswaan. Mun aya buku kuliah nu kudu dibeuli, babaturan sok naritip, kolektif ka uing. Lumayan diongkosan jeung bisa boga buku bari teu kaluar duit ladang bati tina diskon alatan meulina loba.

Semester ka 2 nyambi digawé di Koperasi Universitas eta, boga pangala keur nambah-nambah bea.Kuliah réngsé sesuai waktu, ngaran uing ditambahan ku titél SH.

---

Ayeuna uing geus gawé, malahan kaasup pajabat di hiji Instansi, titél S2 geus kasandang. Asal daék ngumbar tandatangan amplop bakal daratang ,malahan mah pada nalawaran. Bener pisan yén uing disukseskeun, aya nu nyukseskeun, da asa pamohalan pisan harta banda jeung kadudukan ieu téh alatan ku iktiar sorangan wungkul.

* * *

Carangcang tihang.

Aya cai nguyumbang na ubin kamar. Samak jeung bantal jemblang, beungeut, katut awak baseuh.

“ Geura gugah akang bageur, mangga cikopi tos disayogikeun. Sanes badé damél akang téh ? ” ceuk pamajikan. Katingali manéhna ngabedega bari nyenyekel sisiuk kosong, caina tutas dibanjurkeun..ka uing.

* **

Cag.

Rancaekek 0411

0 Responses

Posting Komentar